جاذبه و دافعه
جذب و دفع باشد در این ارض و سماء بر همه ذرات عالم زِبتدا
جذبه ی تنها ندارد اعتبار دفع، جانا نمی آید به کار
گیر بین جذب و دافع، هست نیک امر جبّاریِ خدای لا شریک
جذب باشد سازشش بر نیک و زشت خوش نباشد جای او باشد کُنِشت
دفعِ تنها نیک و بد را رد کند زشت و زیبا را تمامی رد کند
جذبِ تنها چون به دل دارد هوا روز محشر حق نشد از او رضا
گوی بر دافع، زِ حق باشد جدا دوزخش باشد به محشر جایگاه
مومنِ کامل بگیرد زین میان هر دو را دارا باشد در نشان
جای نیکی می کند نیکو عمل قهر او باشد بِهَر دزد و دغل
مومنِ کامل چو زنبور عسل گاه نفع و گه به نیش آرد عمل
جذبِ مومن بر علی و آلِ او جذب کافر بریزد زو آلِ او
جذب کاه باشد زِ بهر کهربا جذبه ی آهن کند آهن ربا
آب شیرین تا ابد شیرین بوَد آب شور در هر کجا ننگین بوَد
دیوان شهید-صفحه 343
توسط : شهید علی طاهریان